Het echte werk!
Door: Lisa
Blijf op de hoogte en volg Lisa
03 Oktober 2008 | Zwitserland, Bern
Hoi Mensbaksels,
het is alweer 3 weken geleden dat ik iets van me heb laten horen en dacht dus dat het weer eens tijd was om jullie weer eens een update te geven.
Op 15 september begon dus de eerste officiele schooldag. Iedereen had 's ochtends een bijeenkomst van de gekozen master. Dus ik natuurlijk van de master Corporate Communication.
We kregen eerst een presentatie van onze coordinator, prof. Lurati, over wat de mogelijkheden zijn en hoe de master in elkaar zit, etc.
Hierna moesten we een ronde doen waarin iedereen in het kort zichzelf voorstelde en wat hij zou verwachten van de master. Onze master is een groep van ongeveer 25 personen. Waarvan er denk ik zo'n 8/9 internationale studenten zijn (weer excl. italianen, want die zijn hier zowat thuis en in de grote meerderheid) :)!!
Voordat we weggingen kregen we zelf een boekje waarin alle deelnemers van de master met herkomst en foto stonden, was ik even blij dat ik geen foto had gestuurd :)!! Maar ik moet toegeven dat het wel handig is, kun je in ieder geval nog even checken hoe die of gene heet ;)!
We eindigde de bijeenkomst met een koffie, thee en heerlijke hapjes buffet met alle andere master. Wat een welkom!!!
Echter moesten we wel diezelfde dag meteen in het diepe gegooid en begonnen de lessen 's middags al.
We hebben dagelijks les dus vergeleken met Tilburg is dat best wennen. De klassen zijn ongeveer max. 50 personen, dus dat maakt het vaak veel interactiever en ook gezelliger.
In mijn eerste week hebben Pappa en Mike, Paula gebracht aangezien zij hier haar 2e Stage ging 'lopen' (voor zover dat ging, he Paultje ;)). Het was voor hun echt een Blitzkrieg, aangezien ze donderdagnacht uit nederland waren vertrokken en zondagochtend alweer terug naar NL gingen. Maar het was me een ware eer om jullie hier gehad te hebben, heren!!
Ook zijn zio Giacomo en zia Ignazia uit sardinie deze paar weken ons komen opzoeken. Ondermeer omdat Ignazia, jammer genoeg, naar het ziekenhuis moest. Maar we waren blij dat ze geweest waren.
Verder is oma erg blij dat we nu allebei hier zijn. Ik heb nog niet het gevoel dat ik echt weg ben, mss ook wel omdat het kleine koekiemonster Paula hier nu natuurlijk ook nog is.
Naar school rijden valt toch nog best tegen. The 3 kwartier, die je er in de zomer over doet, worden nu vaak toch een uur en soms zelfs nog langer. Zeker omdat ik vaak pas laat klaar ben op school, vanwege redelijk veel groepswerk, ben ik dan ook wel vaak rond 8/half 9 's avonds thuis. Gelukkig heeft Nonna dan wel het eten klaar gemaakt en hoef ik dus niet alsnog te gaan koken. Waar oma's allemaal niet goed voor zijn, he?!
Nou ik zal jullie niet langer meer lastig vallen.
Liefs,
Liselot
'Waanzin is niet erg; als er maar een systeem in zit!'
- Hans Liberg -
het is alweer 3 weken geleden dat ik iets van me heb laten horen en dacht dus dat het weer eens tijd was om jullie weer eens een update te geven.
Op 15 september begon dus de eerste officiele schooldag. Iedereen had 's ochtends een bijeenkomst van de gekozen master. Dus ik natuurlijk van de master Corporate Communication.
We kregen eerst een presentatie van onze coordinator, prof. Lurati, over wat de mogelijkheden zijn en hoe de master in elkaar zit, etc.
Hierna moesten we een ronde doen waarin iedereen in het kort zichzelf voorstelde en wat hij zou verwachten van de master. Onze master is een groep van ongeveer 25 personen. Waarvan er denk ik zo'n 8/9 internationale studenten zijn (weer excl. italianen, want die zijn hier zowat thuis en in de grote meerderheid) :)!!
Voordat we weggingen kregen we zelf een boekje waarin alle deelnemers van de master met herkomst en foto stonden, was ik even blij dat ik geen foto had gestuurd :)!! Maar ik moet toegeven dat het wel handig is, kun je in ieder geval nog even checken hoe die of gene heet ;)!
We eindigde de bijeenkomst met een koffie, thee en heerlijke hapjes buffet met alle andere master. Wat een welkom!!!
Echter moesten we wel diezelfde dag meteen in het diepe gegooid en begonnen de lessen 's middags al.
We hebben dagelijks les dus vergeleken met Tilburg is dat best wennen. De klassen zijn ongeveer max. 50 personen, dus dat maakt het vaak veel interactiever en ook gezelliger.
In mijn eerste week hebben Pappa en Mike, Paula gebracht aangezien zij hier haar 2e Stage ging 'lopen' (voor zover dat ging, he Paultje ;)). Het was voor hun echt een Blitzkrieg, aangezien ze donderdagnacht uit nederland waren vertrokken en zondagochtend alweer terug naar NL gingen. Maar het was me een ware eer om jullie hier gehad te hebben, heren!!
Ook zijn zio Giacomo en zia Ignazia uit sardinie deze paar weken ons komen opzoeken. Ondermeer omdat Ignazia, jammer genoeg, naar het ziekenhuis moest. Maar we waren blij dat ze geweest waren.
Verder is oma erg blij dat we nu allebei hier zijn. Ik heb nog niet het gevoel dat ik echt weg ben, mss ook wel omdat het kleine koekiemonster Paula hier nu natuurlijk ook nog is.
Naar school rijden valt toch nog best tegen. The 3 kwartier, die je er in de zomer over doet, worden nu vaak toch een uur en soms zelfs nog langer. Zeker omdat ik vaak pas laat klaar ben op school, vanwege redelijk veel groepswerk, ben ik dan ook wel vaak rond 8/half 9 's avonds thuis. Gelukkig heeft Nonna dan wel het eten klaar gemaakt en hoef ik dus niet alsnog te gaan koken. Waar oma's allemaal niet goed voor zijn, he?!
Nou ik zal jullie niet langer meer lastig vallen.
Liefs,
Liselot
'Waanzin is niet erg; als er maar een systeem in zit!'
- Hans Liberg -
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
